“من باید زنده بمانم تا از زندگی لذت ببرم”
” گاهی باید به عقب نگریست، گاهی جذابیت دره ها بیشتر از قله هاست و همیشه سلامتی خیلی مهمتر از صعود به قله است و یادگیری این موضوع نه تنها نشانه ی ترس نیست بلکه شجاعت محض است ، فقط یک کوهنورد با تجربه میتونه در شرایط خاص با عقلش تصمیم بگیره و به صعود ادامه نده حتی اگر چند قدم تا قله فاصله داشته باشه”
سیمون مورو کوهنورد ایتالیایی که در چند ساله اخیر توانسه با انجام موفقیت آمیز سه صعود زمستانی بر روی هشت هزار متری ها که یکی از آن‌ها بر روی گاشر بروم دو (اولین هشت هزار متری صعود شده در قره قوروم در زمستان) برای خود در جامعه کوهنوردی آوازه‌ای کسب کند در مصاحبه‌ای چنین می‌گوید:
“من از ۱۰۰ متری قله برادپیک(برودپیک) در زمستان و در هوای خوب برگشتم…. چرا؟
چون ساعت ۴ عصر بود و در زمستان ساعت ۵ هوا تاریک می شد! من می توانستم به قله برسم. و مطمئن بودم با رسیدن به آن وارد تاریخ می شوم. اما برای من مهم این بود که آیا خود من جایی در آن تاریخ دارم و آیا زنده می مانم که از آن لذت ببرم!
بنابراین برگشتم و با عقلم صعود کردم و نه با قلبم ….”
گروه کوهنوردی پرواز
